Helmuth Theodor Bossert

Helmuth Theodor Bossert (ur. 11 września 1889 w Landau in der Pfalz, zm. 5 lutego 1961 w Stambule) – niemiecki i turecki historyk sztuki, filolog i archeolog.

Szkołę średnią ukończył w Karlsruhe, a następnie studiował historię sztuki na uniwersytetach w Heidelbergu, Monachium, Strasburg oraz Fryburgu Bryzgowijskim. W 1913 roku uzyskał na Uniwersytecie Albrechta i Ludwika we Fryburgu stopień doktora na podstawie rozprawy dotyczącej ołtarza w Tyrolu.

Przez dwa lata pracował w muzeum we Fryburgu Bryzgowijskim. W czasie I wojny światowej był oficerem rezerwy. Po wojnie pracował w wydawnictwie Wasmuth w Berlinie. W 1933 wziął udział w kierowanej przez Kurta Bittela, wyprawie naukowej do Boğazköy. Był w tym czasie aktywistą NSDAP

W 1934 roku został mianowany profesorem języków i kultury Bliskiego Wschodu na Uniwersytecie Berlińskim, a także dyrektorem instytutu zajmującego się tą samą tematyką na Uniwersytecie Stambulskim. Około 1930 roku rozpoczął badania hetyckiego pismem hieroglificznago i ogólnej struktury języka hetyckiego. Podczas wypraw do Turcji badał starożytne kultury anatolijskie. W lutym 1946 po raz pierwszy odwiedził Karatepe, rok później, pod jego kierownictwem rozpoczęto tam wykopaliska hetyckich pozostałości architektonicznych i rzeźb reliefowych. Podczas tej pracy Bossert odkrył dwujęzyczne, fenicko-hetyckie inskrypcje, które pozwoliły na dalsze badania języka hetyckiego.

W 1947 roku uzyskał obywatelstwo tureckie, w 1959 roku przeszedł na emeryturę. Źródło: Wikipedia